yeni derdim hepimize hayirli olsun.
(balyoz isimli kisa filme benzettim bu isi; "bantin uzerinde sari yavrular, yasamak icin titreyerek secilmeyi beklerler. birden bir kara civciv gorunur aralarinda. saglamdir ama "kurala uygun degil"dir. acimasiz bir el iterek bant uzerine birakir onu. yuruyen bant civcivi ucuruma goturmektedir. geriye dogru hizla kosar civciv. yeniden itilir. "sen kurallari bozuyorsun git" bu umutsuz caba, kucuk civciv yumurta kabuklari ile birlikte varile dusunceye kadar surer. sonra ustune, duzenli araliklarla isleyen bir balyoz iner. varilde cok yer kaplamasin diye.
filmin sonu umutsuz degil. avluda, arabalara yuklenmek icin bekletilen varillerden birinde kimsenin farketmedigi bir kipirti. kara civciv, yumurta kabuklarinin arasindan basini cikarir. atlar varilden ve gunese uzanan aydinlik yolda kosmaya baslar."
yonetmen: civcivler de sicakliga ve sevgiye dogru kosarlar. kara civciv bantin ustune gelince, filmde gostermedigimiz kisa bir surede, secici kadinlardan biri onu sicak avucunda bir an tutarak oksadi. sonra onu biraktiginda, hatta eliyle ittiginde, gene de kosup durdu bu dost sandigi sicakliga.)
ne zaman konulari ucundan kenarindan degil de, tamamini yazarsam bambaska biri olacagim.
ya da ne zaman ki insanlar -ben kadar olmasa da- ince dusunmeye baslayacak, her sey bambaska olacak.
not: ekşi sözlük entry'lerimden.
