yalan soyleyen ve yalan soyledigi halde karsisindaki insani yalanci durumuna dusuren -ustelik bunu hic utanmadan yapan- kendini dusunen, erdemli olmayan, ozverili olmaya calistikca maalesef anlamayan, anlamamakta israr eden, olay ve durumları kendi istedigi gibi yansitmaya calisan, karakteri oturmamis, korkak insanla hicbir paylasimda bulunulmaz.
iyi niyetli biri olarak;
arkadasim dedigim insana deger veririm, dinlerim, yaninda olurum, neden/nicin diye sormam, anlamaya calisirim, caba sarf ederim. baska bir yol bilmiyorum. arkadas olanin/olunanin da bunu anlamasi gerekir.
fakat
iyi niyetli olmakla enayi olmak arasında ince bir cizgi var ve cizginin diger tarafinda olmaya hic niyetim yok.
insan, sirf kendi yalani ortaya cikmasin diye, karsisindaki insani umursamadan, iyi niyeti bir kenara birakip, sirf kendini kurtarmak icin her seyi yapan, soyleyen birine donusuveriyormus. (midem bulandi)
dusunmeden hareket edip ''dusunmeni istiyorum sadece benim icin'' diyecek kadar dusuncesiz olan/davranan, karsisindakinin nasil hissettigini zaten hic dusunmeyen, dinledikce iyi niyetimi suistimal eden, iyi niyet bekleyen, beklemekle kalmayarak acik acik isteyen, ustune karsisindaki kirilir/uzulur/incinir diye dusunmeden dalga gecer gibi ''kusecegini dusunmemistim'' diyecek kadar futursuz davranan, kendi yalanlarini, riyakarligini gordukce nasil kuculdugunu de gordugum insan icin baska soze gerek duymuyorum.
(arkadas insanin canini zaman zaman yaksa da kotu olmak sonradan ogrenilmiyor)
sonuc; soylenenler yapilan hatayi telafi etmiyor. bir insanla guzel gecmis zamanlar insan olanda iz birakmaya yeter. sirf bu yuzden ileri gitmiyorum. siz yine de size deger veren insanlari ayri bir yere koyun. koyun ki incinmesinler.
"eger bir dis etken seni uzerse, duydugun aci o seyin kendisinden degil, senin ona verdigin degerden geliyordur, onu da her an ortadan kaldirma gucun vardir."
not: ekşi sözlük entry'lerimden.
