haberi okumuşsunuzdur. erkekler, çiçek gönderdikleri kadın kabul etmezse, çiçekçiye "yeni adres vereyim, oraya yollayın" diyorlarmış.
zaten oldum olası bu çiçek olayından gıcık kapmışımdır.
tamam, "çiçek" denen "tabiat harikası"nın hayranlık uyandırmadığı insan, insan değildir. bu kadar da ileri giderim bu hususta, öyle severim çiçeği.
fakat işte tam da bu yüzden "kötü adamlar" ın "kötü emelleri"ne alet olmuştur yıllardan beri.
"al çiçeği ver kalbini, ömrünü, her bir şeyini!"
ama olayın bu noktaya gelmesinde erkeklerden çok kadınların payı var.
ne zaman, nasıl olduysa üç-beş saftirik-romantik kadın çıktı, "bir demet çiçek yeter" gibi bir laf etti.
kadın kulağına ağzını dayayıp sabaha kadar anlatsa söylediklerinin bir tekini bile aklında tutamayan erkek, her nasılsa bu lafı kaptı, başına taç yaptı.
ondan sonrası malum; bakın, ceplerinde listeyle geziyorlarmış. ayçim, ecem, sedef... (ayşe, fatma'yı güncelledim.)
çiçekçinin çırağı arada dükkânı arayıp soruyor demek... "ayçim'i bulamazsam ecem'e mi gidecektim abi?"
bize müstahak!
erkek kısmının işini kolaylaştırmayacaktık.
o lafı eden kadın hiç olmazsa, "çiçeği bizzat erkek yetiştirmiş olacak"
falan da diyecekti.
adam 80 derece serada, k....... ter damlayarak çalışsaydı, her önüne gelen kadına çiçek yollayabilir miydi bakalım!
pakize suda
