dün akşam her zamanki uğrak yerim olan istinyepark a gittim. hem alış-veriş yapmak için (malum yeni yıl geliyor, her yeri ışıl ışıl süslemişler) hem de j. krishnamurti nin kitabını almak için. bildiğiniz gibi ben aşk romanları okurum. ilk defa felsefe okuyacağım:) bu aralar felsefik takılıyorum zaten hadi hayırlısı:) filozofun 2 kitabını aldım. ''ilişki üzerine'' ve ''doğa ve çevre üzerine'' zaten kitapları hep bir şey ''üzerine''
kitapları orada oturup inceleme fırsatım oldu. acaba bir cümleyi 2 kere okuduğum olacak mı, acaba sıkıcı mı diye.
inceleme sonuçum: son derece anlaşılır, yer yer düşündürücü:) bir ara şunu düşündüm, bir kitap okudum hayatım değişti derler ya acaba bunları okuyunca ben de öyle dermiyim? sanmıyorum:) okuyunca daha detaylı bilgi vericem ama kitaptan kısa bir bölüm paylaşmak istiyorum.
''dünyayı ve dünyadaki şeyleri sevmediğimiz, onlardan yalnızca yararlandığımız için yaşamla bağımızı yitirdik. şefkat duygumuzu, duyarlılığımızı, güzel şeylere tepkimizi yitirdik. doğru ilişkinin ne olduğunu ancak bu duyarlılığın yeniden kazanılmasıyla anlayabiliriz'' (doğa ve çevre üzerine)
not: erkin koray ın bir parçası var ''hare krishna'' diye acaba aralarında bir bağ var mı?:))
