merdivenleri çıkıp biraz yürüdükten sonra asansöre ulaştılar. sohbet ediyorlardı ayak üstü.. kadın elini nereye koyacağını bilmez bir halde gözlerini adamın gözlerinden ayırmıyordu ve masal ''aşka şans ver'' ile başlıyordu..
adamın o unutulmaz/günlerce akıldan çıkmayan kokusuyla birlikte güzel dakikalar geçirdiler.. ..
masalın bitmesini istemedikleri her hallerinden belliydi. başka bir yerde devam etmek için yola çıktıklarında ikisi de daha rahattı. masalın devam edeceği yere geldiklerinde, yeşillikler içinde bir yoldan geçip masal evine vardılar..
zamanın nasıl geçtiğini fark etmeden masala kaldığı yerden devam ettiler.. geç saatte acıktıklarında, adamın yemek için seçtiği ve hazırladığı mekanda yemek yediler.
o gün ikisi de mutlu/huzurlu bir gün geçirdi..
geriye, akılda kalan bir gün ve en yakın zamanda özlemleri gidermek için tekrar bir araya gelmek kaldı.
