5 Ekim 2011 Çarşamba

mutluluk

kadın heyecanla sevdiği/aşık olduğu adamdan haber bekliyordu. öğleye doğru beklediği haber geldi ve elindeki işi bitirdikten sonra toplanıp yola çıktı. yol boyunca bir taraftan heyecanını yatıştırmaya çalışıyor, bir taraftan da içinden ''gidene kadar bayılmazsam iyi'' diye geçiriyordu.
beklenen an gelmişti. arabadan iner inmez derin bir nefes aldı ve yürümeye başladı. yol bitip kapıya geldiğinde telefonla adamı arayarak geldiğini söyledi. (konuşurken kelimeler yer değiştiriyor) kapı açılıp merdivenlerden çıktığında -kısa süre önce kollarında olduğu adamın gözlerine bakıp onu ne kadar özlediğini bir kez daha anladı- ve kendini sevdiği adamın kollarına bıraktı.

aşık olduğu adamın kollarında olmak, gözlerine bakmak, kokusunu içine çekmek kadını mutlu etmeye yetiyordu ama...

daha da mutlu.